De Almelose beschuitfabriek A.A. ter Beek, algemeen bekend als “Bolletje” naar het mannetje dat de pakken “eierbeschuit” sierde, was in de vijftiger en zestiger jaren voor zijn reclame-uitingen vaste klant bij de Marten Toonder studio’s.
Toonder ontwierp ook het oorspronkelijk logo met het beschuit-mannetje Bolletje. Bolletje heeft tussen circa 1950 en 1960 zes “plakboeken” met plaatjes uitgebracht. Alle zes zijn op de een of andere manier eigenaardig.
De eerste drie albums die Bolletje uitbrengt hebben zogenaamde “decalco” of “transfer” plaatjes, die ook bij sommige merken kauwgum zaten. Ze bestaan uit een watervast papiertje waarop een afbeelding is aangebracht die in water kleverig wordt en zo op het blad in het boek geplakt kan worden, waarna het papiertje eraf getrokken wordt. Dit is de voorloper van de stickerplaatjes.
Bijzonder aan deze afbeeldingen is, dat ze niet gebonden zijn aan de rechthoekige buitenomtrek; de afbeelding kan beperkt blijven tot alleen de tekening zonder achtergrond. Een groot nadeel is echter, dat de plaatjes lang kleverig blijven en zo gemakkelijk ook aan de tegenoverliggend bladzijde vastplakken; als de pagina’s dan losgetrokken worden beschadigt het plaatje aanzienlijk of het laat zelfs helemaal los. Complete boekjes met weinig beschadigingen zijn daardoor zeldzaam.
Aanvankelijk lijkt het er op dat Bolletje de weg van Miss Blanche (Vittoria) wil volgen. Rond 1950 brengt het Wereldvoetbalalbum no. 1uit, een eigenaardig langwerpig boekje met geniete stijve kaft met 120 voetbalfoto’s. Er verschijnen echter geen volgende voetbalalbums.
Bolletje gaat nu in zee met de grossier in strip-verhalen Marten Toonder, die reclamestrips met plakplaatjes heeft gemaakt voor De Spar, Van Nelle en Hooimeijer, en jeugdalbumsvoor Smith en Quaker.
Toonder maakt twee plak-boekjes met transferplaatjesvoor Bolletje. Dit zijn kinderverhalen zoals “Het toverkruid” van Smith, in de vorm van een oblong-boekje met tekst in twee kolommen met plaatjes in de tekst zoals de “Tom Poes” van Quaker. Bolletje noemt deze plaatjes in dagbladadvertenties “Amerikaanse Technicolorplakplaatjes”. In mei 1952 verscheen het eerste plakboek met 100 transferplaatjes, De Vreemde Vonde-ling. Daarna verscheen een leesboek van Marten Toonder, Plofhaasje en Slofhaasje, met daarbij een bordspel waarop 8 van deze transferplaatjes geplakt moesten worden. Dit werd in het voorjaar van 1954 gevolgd door een album ‘De wedstrijd’ met dezelfde hoofd-rolspelers Plofhaasje en Slofhaasje, met 100 transferplaatjes waaronder de 8 van het spel bord.