In 1928 verscheen het eerste boek van Leslie Charteris over “de Saint” en wel “Meet the tiger” inclusief het bijbehorende logo, ook van Leslie Charteris; het lucifermannetje (matchstickman) met de halo. In de oorlogsjaren schreef hij ook mee aan scripts voor radio hoorspelen en langlopende comics voor de New York Herald Tribune.
Veel van de vooroorlogse Saint boeken werden ook in het Nederlands vertaald en door Bruna uitgegeven. Ze werden ook vertaald in het Frans en uitgegeven, in eerste instantie, door Gallimar en later door Fayard. De omslagen voor die Fayard uitgaven werden getekend door Regino Bernad, die het lucifermannetje omvormde tot iets met veel dikkere lijnen wat direct uit een verftube leek te komen. Een stijl die later ook door Dick Bruna gehanteerd werd voor zijn omslag ontwerpen voor de Saint. Het originele logo was beschermd en het is onbekend of Charteris ooit toestemming gegeven heeft voor die omvorming. De Saint was erg populair in Frankrijk en eind veertiger jaren ontstond er een tekort aan titels; alles wat vertaald kon worden was al vertaald en uitgegeven.
De oplossing? Zelf Saint boeken schrijven! En met toestemming van Charteris werd dat gedaan door een redactrice van Fayard genaamd; Madeleine Michel-Tyl. De boeken waren gebaseerd in eerste instantie op de radioscrips, en later op de comics. Materiaal wat door Charteris verstrekt werd. De eerste die ze schreef was “Quand le Saint s’en mêle“, uitgegeven in 1950 en de tweede “La loi du Saint“ uitgegeven in 1952 door Fayard. Ze zou er daarna nog 39 schrijven. Deze Franse Saint’s zijn nooit in het Engels vertaald. De Engelse uitgever van Charteris, Hodder & Stoughton, was van mening dat de Franse titels dermate slecht waren dat vertaling in het Engels grote schade aan Charteris’ reputatie zouden toebrengen.” Bovendien beweerde deze uitgever (in de officiële Saint bibliografie) dat de manuscripten ook aan Bruna toegestuurd waren, en dat die ze zo slecht vond dat ze meteen geretourneerd werden. De werkelijkheid is anders, vrijwel alle Franse Saint’s, op een paar na, zijn in het Nederlands vertaald en door Bruna uitgeven.’De eerste twee (welke geacht worden de slechtste te zijn) zijn in 1952 door Bruna uitgegeven onder de titels van resp. “De Saint en de zieke professor “ en “De wraak van de Saint”.
In 1962 werden de rechten voor de Saint aangekocht door ITC voor een TV serie. Oorspronkelijk gebaseerd op (korte) verhalen van Charteris zelf, maar spoedig gevolgd door een heel legertje ghostwriters die de verhalen, en boeken, schreven. Weliswaar onder redactie van Charteris; maar toch. De ITC lette blijkbaar beter op de rechten, want Fayard stopte toen met het uitgeven en schrijven van Saint boeken. De laatste twee Franse Saint’s zijn dan ook niet door Bruna vertaald en uitgeven. Wel zijn alle latere Engelse Saint’s door Bruna uitgeven, maar het aangepaste logo verdween van de omslagen en werd weer vervangen door het originele lucifermannetje.
Daar het zeker is dat ook de radioscripts, waarop veel Franse Saint’s zijn gebaseerd, niet door Charteris zelf zijn geschreven, en er grote twijfel is of wel alle scenario’s voor de comics van Charteris' hand zijn, mogen we gerust stellen dat Madeleine Michel-Tyl meer Saint boekenen geschreven heeft dan Charteris zelf, of wie dan ook, al zal je vergeefs zoeken naar haar naam in welk boek dan ook uit die reeks.
De laatste “Saint” die uitgekomen is, was “Salvage for the Saint” (Bergloon voor de Saint) en dat was in 1983. De echte auteurs waren Peter Bloxsom & John Kruse.