NA DE RAZZIA (Bidot/Delalande) 2023
Joseph Weismann (19 juni 1931) maakte de Shoah (Hebreeuwse naam van de Holocaust) helaas van dichtbij mee. Op 16 juli 1942 kloppen Franse (!) gendarmes bij het gezin aan. Na het bekijken van de film 'Wil' van Tim Mielants weten we wat dit betekent. Zijn ouders en zussen Rachel en Charlotte zal Joseph nooit meer weerzien. Hij vraagt zich nu wel eens af waarom de Joden zo 'volgzaam' waren. Ze droegen de gele Jodenster en gebruikten de verplichte affiche 'Joodse onderneming' zonder veel protest. Het zou wel voorbijgaan?
Joseph beleeft het allemaal, terwijl hij het vertelt. Hij kan het nog steeds geen plaats geven. Operatie Lentewind... Als 11-jarige ontsnapt hij samen met Joseph Koganovitch uit het kamp van Beaune-la-Rolande. Zes lange uren doen ze over 15 m prikkeldraad. De kampbewaker in de wachttoren besluit om niet te schieten. Mensen zijn niet allemaal zwart-wit. Er waren er dus bij met een hart. Koganovitch laat later zijn naam veranderen in Kogan om de Joodse oorsprong te verbergen. Simone Veil (eerste vrouwelijke voorzitter van het Europees Parlement 1979-1982): "Joseph Weismann, u moet getuigen. U hebt een plicht te vervullen om te herinneren." Als we nu het stemgedrag van onze jonge mensen vernemen, kunnen we daar zeker het belang van inzien!
Op 16 juli 1995 erkende president Jacques Chirac de verantwoordelijkheid van Frankrijk voor de razzia. Die erkenning gaf de Franse Joden hun eer terug. Laurent Bidot (Lijkwade) ging absoluut voor een klare lijn in de hoop zodoende veel jonge striplezers te bereiken. Scenarist Arnaud Delalande (Bloedkoninginnen) wist ons zodanig te boeien dat we dagen later nog volop met het onderwerp bezig zijn. Hoog tijd om ook eens 'Oorlog en Liefde' (Beuriot/Richelle) te (her)lezen.
"Aanvaard het onaanvaardbare niet!"