Alexandrina Victoria van Hannover was koningin van het Verenigd Koninkrijk van 1837 tot 1901 en keizerin van Indië van 1877 tot 1901. Haar regeerperiode, één van de langste in de Britse geschiedenis, staat zowel in het Verenigd Koninkrijk als daarbuiten bekend als het Victoriaanse tijdperk, "The Victorian Era".
Hoewel Victoria de troon besteeg op een moment dat het Verenigd Koninkrijk al een constitutionele monarchie was, waar de koning/koningin zeer weinig politieke bevoegdheden had en zijn/haar invloed alleen kon uitoefenen via de minister-president, groeide Victoria uit tot een zeer belangrijke symbolische figuur van haar tijd. Tijdens het Victoriaanse tijdperk kwam de Industriële revolutie op een hoogtepunt. Het was ook een periode van grote sociale, economische en technologische vooruitgang binnen het Verenigd Koninkrijk. Victoria's regeerperiode werd gekenmerkt door een grote uitbreiding van het Britse Rijk; tijdens deze periode bereikte het zijn hoogtepunt, onder haar regering was het Britse Rijk het grootste rijk uit de geschiedenis. Ze regeerde over gebieden in alle werelddelen.
Victoria, als telg van een bijna geheel Duitse stamboom, was de enige dochter van prins Eduard August, hertog van Kent en prinses Victoria van Saksen-Coburg-Saalfeld. Via haar vader was ze een kleindochter van koning George III en koningin Sophia Charlotte en daarmee een nicht van haar voorgangers, koning George IV en koning Willem IV. Via haar moeder was ze een nicht van Koning Leopold I van België en had ze een halfbroer en een halfzus: Karel (1804-1856) en Feodora (1807-1872).
Haar eerste naam Alexandrina kreeg ze van tsaar Alexander I van Rusland. De Russische tsaar was een peetoom van Victoria. Andere peetooms en -tantes waren: de Prince Regent, prinses Charlotte van het Verenigd Koninkrijk, een zus van haar vader en haar grootmoeder aan moederskant Augusta van Reuss-Ebersdorf en Lobenstein, de hertogin van Saksen-Coburg-Saalfeld.
Ze kreeg samen met haar man, Albert, negen kinderen. Haar kinderen en kleinkinderen gingen huwelijken aan die bijna alle Europese vorstenhuizen aan elkaar verbonden, ze kreeg daardoor de bijnaam "the grandmother of Europe" (de grootmoeder van Europa). Ze was de laatste vorst van Groot-Brittannië uit het Huis Hannover.
Victoria maakte in 1836 voor het eerst kennis met haar neef, prins Albert van Saksen-Coburg en Gotha en was van hem gecharmeerd. Koning Willem IV had graag gezien dat Victoria zou trouwen met prins Alexander der Nederlanden, tweede zoon van koning Willem II en koningin Anna Paulowna der Nederlanden. Victoria koos echter resoluut voor prins Albert. Het huwelijk vond plaats op 10 februari 1840 in de Koninklijke Kapel van het St. James's Palace te Londen.
Haar kroning vond plaats op 28 juni 1838 in de Westminster Abbey. Koningin Victoria was de eerste monarch die Buckingham Palace te Londen permanent bewoonde. Victoria liet zich grotendeels leiden door eerste minister William Lamb, Lord Melbourne. Lord Melbourne was een belangrijke figuur in het jonge leven van Victoria, zij hechtte veel waarde aan zijn adviezen.
Zij streefde naar een belangrijke rol van het land op wereldschaal. De Anglicaanse Kerk was in haar ogen de onbetwiste staatskerk, waarmee zij de rooms-katholieke Ieren tegen de haren in streek.
Het eerste kind van het koninklijke koppel, een dochter, werd geboren op 21 november 1840. Ze werd geboren als kroonprinses Victoria Adelaide Mary Louise, later de Princess Royal.
Een jaar later werd de eerste zoon geboren, op 9 november 1841. Hij werd geboren als Prins Albert Eduard, de latere koning Eduard VII.
Benjamin Disraeli drong er bij haar op aan de titel 'keizerin van Indië' aan te nemen. Zij aanvaardde dit eerbetoon dankbaar als beloning voor haar streven naar de enorme gebiedsuitbreiding en vergroting van de Britse macht in de wereld. Op 1 januari 1877 werd zij in Delhi tot keizerin uitgeroepen, hoewel zij zelf Brits-Indië nooit bezocht.
In 1887 vierde het Britse Rijk het Gouden Jubileum van Victoria. De koningin vierde de vijftigste verjaardag van haar troonsbestijging op 20 juni 1887 met een banket waarvoor 50 Europese staatshoofden en vorsten waren uitgenodigd.
Op 22 januari 1901 stierf koningin Victoria op 81-jarige leeftijd. Op het moment van haar sterven waren haar oudste zoon, de latere koning Eduard VII en haar oudste kleinzoon, keizer Wilhelm II van Duitsland, bij haar.Ze heeft twee dagen opgebaard gelegen en werd begraven in het Frogmore Mausoleum bij Windsor Castle bij haar echtgenoot. Omdat Victoria niet van zwarte begrafenissen hield, was iedereen gekleed in het wit. En ook heel Londen was gekleurd in wit en paars.
Als eerbetoon aan Victoria werden alle vlaggen in de Verenigde Staten op bevel van president William McKinley halfstok gehangen. Toen McKinley was overleden, werden in het Verenigd Koninkrijk, op bevel van Eduard VII, als eer aan McKinley, ook alle vlaggen halfstok gehangen. Victoria had 63 jaar, zeven maanden en twee dagen geregeerd.
Toen Victoria stierf had ze 7 kinderen, 32 kleinkinderen en 37 achterkleinkinderen.
Bronnen: http://nl.wikipedia.org/wiki/VictoriavanhetVerenigdKoninkrijk