Killing Joke (1978-1996; 2002-heden, GB) - Postpunkers uit Notting Hill, Londen, met als vaste bandleden het koppel Jaz Coleman (zang, toetsen) and Geordie Walker (gitaar).
Over de bandnaam:
Een killing joke is in het Engels een staande uitdrukking die zoveel betekent als ‘om je dood te lachen’. De bewuste woorden worden vooral gebruikt in die situaties die ironisch of paradoxaal zijn. Het ligt voor de hand te veronderstellen dat er bij het zoeken van een bandnaam inspiratie werd geput uit een stripverhaal met Batman in de hoofdrol, getiteld Batman: The Killing Joke. Maar dat album, dat werd geschreven door Alan Moore en getekend door Brian Holland, werd pas in 1988 uitgebracht, terwijl Killing Joke in 1978 werd opgericht. Gelukkig is er nog een andere bandnaamverklaring mogelijk. Het comedy team van Monty Python had een sketch op zijn repertoire die als The Funniest Joke in the World te boek staat; andere benamingen zijn Joke Warfare en - in dit verband interessant - Killer Joke. Tijdens de Tweede Wereldoorlog, aldus de sketch, bedenkt Ernest Scribbler the funniest joke in the world; hij schrijft ‘m op, leest hem na en sterft lachend. Zijn moeder vindt de grap - ze denkt dat het een afscheidsbrief van haar zoon is - en legt na het lezen ervan schaterend het loodje. Ook anderen vallen aan de mop ten prooi. Het Britse leger legt er beslag op en laat de mop in het Duits vertalen, maar in stukjes (elk woord wordt door een aparte vertaler vertaald) - er mogen geen onnodige doden vallen. Het resultaat is een grap die ‘60.000 keer zo krachtig is als de grootste vooroorlogse mop’, waarmee de befaamde uitspraak Peace for our time (1939) van de Britse premier Neville Chamberlain wordt bedoeld. De Duitse grap wordt op 8 juli 1944 voor het eerst ingezet, tijdens het Ardennenoffensief. En met succes: de Duitsers sterven al lachend bij bosjes. De mop luidt als volgt (Duitse lezers moeten nu de ogen te sluiten): Wenn ist das Nunstück git und Slotermeyer? Ja! Beiherhund das Oder die Flipperwaldt gersput!
Bandnaamverklaring met toestemming van de auteur overgenomen uit [It's] The Game of the Name; Weesp, 2013