Alphonse Daudet (Nîmes, 13 mei 1840 - Parijs, 17 december 1897) was een Frans schrijver. Toen hij zeven jaar oud was, verhuisde hij om tragische redenen naar Noord-Frankrijk. Hij heeft er gewoond aan het Place des Vosges 8 in Parijs. Door zijn gedwongen vertrek uit het zuiden op jonge leeftijd heeft Daudet waarschijnlijk altijd een geromantiseerde hang gehouden naar de Provence.
Félibrige:
Daudet raakte bevriend met de Zuidfranse schrijver Frédéric Mistral en trad toe tot diens Félibrige, een genootschap van schrijvers en dichters, die gezamenlijk het Occitaans, de oude taal van Zuid-Frankrijk, nieuw leven wilden inblazen.
Fontvieille:
Daudet heeft enkele malen bij zijn familie op het kasteeltje Montauban in het dorp Fontvieille in Zuid-Frankrijk gelogeerd, reden waarom Fontvieille ('de oude bron') niet alleen een standbeeld van Daudet heeft, maar ook diverse winkels kent, die naar hem zijn genoemd.
Molen:
Hoewel in Fontvieille diverse molens stonden, heeft hij ondanks zijn verhalenbundel "Les lettres de mon moulin" (vertaald als: De brieven uit mijn molen), nooit in een door hem zo begeerde molen gewoond.
Mate van bekendheid:
Tijdens zijn leven had Daudet niet de grote bekendheid en populariteit gekend als zijn vriend Mistral. Toch werd Daudet wel de ambassadeur van de Provence genoemd, en zijn ook naar hem in Zuid-Frankrijk straten en scholen genoemd.
Tegenwoordig is Mistral vergeten, terwijl Daudet nog steeds algemeen bekend is.
Verhalen:
Enkele verhalen van zijn hand zijn:
Le petit chose;
Les amoureuses;
Les douaniers ;
Les lettres de mon moulin (verzameling);
Tartarin de Tarascon.