Catharina van Siena (Siena, 25 maart 1347 - Rome, 29 april 1380) is een van de beroemdste mystici van de rooms-katholieke Kerk. Daarbij had zij ook nog een grote invloed op de politiek van het 14e eeuwse Europa.
Al vanaf haar zevende jaar stortte zij zich volledig op de godsdienst. Vooral de devotie tot Jezus en in het bijzonder zijn lijden werd de leidraad van haar leven. Al snel kwamen er horden belangstellenden om naar haar te luisteren en haar te helpen met haar liefdadige werken. Ze verzamelde voedsel en kleding voor de allerarmsten, bezocht gevangenen en verpleegde lijders aan besmettelijke zieken bij wie anderen niet in de buurt durfden te komen.
Ze bemoeide zich ook met de politiek, eerst met de eindeloze conflicten tussen de vele steden in haar omgeving, maar later ook met de wereldpolitiek. Vooral het feit dat de paus sinds 1309 in Avignon resideerde in plaats van in Rome zat Catharina buitengewoon dwars. Mede dankzij haar eindeloze preken aan het adres van paus Gregorius XI liet deze zich uiteindelijk overhalen zijn hof weer naar Rome te verplaatsen. Ze had dan ook een intimiderende persoonlijkheid.
Haar laatste jaren bracht Catharina op uitnodiging van Urbanus VI door in Rome waar zij op 29 april 1380, op 33-jarige leeftijd, verzwakt en verlamd overleed.
Catharina werd in 1461 door paus Pius II heilig verklaard.